diumenge, 25 de març del 2012

If / Si (de Rudyard Kipling)

If…
If you can keep your head when all about you


Are losing theirs and blaming it on you;


If you can trust yourself when all men doubt you,


But make allowance for their doubting too;


If you can wait and not be tired by waiting,


Or, being lied about, don’t deal in lies,


Or, being hated, don’t give way to hating,


And yet don’t look too good, nor talk too wise;



If you can dream – and not make dreams your master;


If you can think – and not make thoughts your aim;


If you can meet with triumph and disaster


And treat those two imposters just the same;


If you can bear to hear the truth you’ve spoken


Twisted by knaves to make a trap for fools,


Or watch the things you gave your life to broken,


And stoop and build ‘em up with wornout tools;


If you can make one heap of all your winnings


And risk it on one turn of pitch-and-toss,


And lose, and start again at your beginnings


And never breath a word about your loss;


If you can force your heart and nerve and sinew


To serve your turn long after they are gone,


And so hold on when there is nothing in you


Except the Will which says to them: “Hold on”;


If you can talk with crowds and keep your virtue,


Or walk with kings – nor lose the common touch;


If neither foes nor loving friends can hurt you;


If all men count with you, but none too much;


If you can fill the unforgiving minute


With sixty seconds’ worth of distance run –


Yours is the Earth and everything that’s in it,


And – which is more – you’ll be a Man my son!



************************


SI (IF)
Si logras conservar intacta tu firmeza


cuando todos vacilan y tachan tu entereza;


si a pesar de esas dudas mantienes tus creencias


sin que te debiliten extrañas sugerencias;


si esperar puedes inmune a la fatiga


y fiel a la verdad, reacio a la mentira


el odio de los otros te deja indiferente


sin creerte por ello muy sabio o muy valiente,.


Si sueñas, sin por ello rendirte ante el ensueño;


si piensas, mas de tus pensamientos sigues dueño;


si triunfos o desastres no menguan tus ardores,


y por igual los tratas como a dos impostores;


si soportas oír tu verdad deformada


para trampa de necios por malvados usada;


o mirar hecho trizas de tu vida el ideal


y con gastados útiles recomenzar igual.


Si el total de victorias conquistadas


arriesgar puedes en audaz jugada,


y aun perdiendo, sin quejas ni tristezas


con nuevos bríos reiniciar puedes tu empresa,


si entregado a la lucha con nervio y corazón


aun desfallecido persistes en la acción,


y extraes energías, cansado y vacilante


de heroica voluntad que te ordena ¡adelante!


Si hasta el pueblo te acercas sin perder tus virtudes,


o con reyes alternas sin cambiar de actitudes;


si no logran turbarte ni amigos ni enemigos


pero en justa medida contar pueden contigo;


si alcanzas a llenar el minuto sereno


con sesenta segundos de un esfuerzo supremo


lo que existe en el mundo en tus manos tendrás


y además, hijo mío, un hombre tú serás.


Versión de: Oscar Secco Ellauri


**************************



Si…
Si pots mantenir el cap assenyat quan al voltant


tothom el perd, fent que en siguis el responsable;


si pots confiar en tu quan tots dubten de tu,


deixant un lloc, també, per als seus dubtes;


si pots esperar i no cansar-te de l’espera,


o no mentir encara que et menteixin,


o no odiar encara que t’odiïn,


sense donar-te fums, ni parlar en to sapiencial;


si pots somiar —sense fer que els somnis et dominin,


si pots pensar —sense fer una fi dels pensaments;


si pots enfrontar-te al Triomf i a la Catàstrofe


i tractar igual aquests dos impostors;


si pots suportar de sentir la veritat que has dit,


tergiversada per bergants per enxampar-hi els necis,


o pots contemplar, trencat, allò a què has dedicat la vida,


i ajupir-te i bastir-ho de bell nou amb eines velles:


si pots fer una pila de tots els guanys


i jugar-te-la tota a una sola carta,


i perdre, i recomençar de zero un altre cop


sense dir mai res del que has perdut;


si pots forçar el cor, els nervis, els tendons


a servir-te quan ja no són, com eren, forts,


per resistir quan en tu ja no hi ha res


llevat la Voluntat que els diu: «Seguiu!»


Si pots parlar amb les gents i ser virtuós,


o passejar amb Reis i tocar de peus a terra,


si tots compten amb tu, i ningú no hi compta massa;


si pots omplir el minut que no perdona


amb seixanta segons que valguin el camí recorregut,


teva és la Terra i tot el que ella té


i, encara més, arribaràs, fill meu, a ser un Home.


Rudyard Kipling
(30 -12-1865 Bombay, India - Londres 18 -01 -1936)
Escriptor i poeta britànic. Conegut per obres com Kim, El llibre de la Jungla o El hombre que pudo ser Rey. Premi Nobel de Literatura 1907.

Tengo tanto sentimiento/Súbita mano de algún fantasma oculto (Fernando Pessoa)

2 poemes de Fernando Pessoa, segons el gran escriptor, expert i traductor de la seva obra a l'italià Antonio Tabucchi, Pessoa és: "La dimensión humana de una sola multitud"


Tengo tanto sentimiento...



Tengo tanto sentimiento

que es frecuente persuadirme

de que soy sentimental,

mas reconozco, al medirme,

que todo esto es pensamiento

que yo no sentí al final.



Tenemos, quienes vivimos,

una vida que es vivida

y otra vida que es pensada,

y la única en que existimos

es la que está dividida

entre la cierta y la errada.



Mas a cuál de verdadera

o errada el nombre conviene

nadie lo sabrá explicar;

y vivimos de manera

que la vida que uno tiene

es la que él se ha de pensar.

Versión de Ángel Crespo

*******

Súbita mano de algún fantasma oculto...



Súbita mano de algún fantasma oculto

entre los pliegues de la noche y de mi sueño

me sacude y yo despierto, y en el abandono

de la noche no diviso gesto ni bulto.



Pero un terror antiguo, que insepulto

traigo en el corazón, como de un trono

baja y se afirma mi señor y dueño

sin orden, sin meneo y sin insulto.



Y yo siento mi vida de repente

presa por una cuerda de Inconsciente

a cualquier mano nocturna que me guía.



Siento que soy nadie salvo una sombra

de un bulto que no veo y que me asombra,

y en nada existo como la tiniebla fría.

Versión de Teodoro Llorente



****************

Fernando Pessoa

(Lisboa 1888 - 1935)

Poeta, assagista i traductor portuguès. És una de les figures més representatives de la poesia portuguesa del S.XX. Va traduir diversos autors com Nietzche, Milton i Shakespeare. Va dirigir diverses revistes i va ser el capdavanter del surrealisme portuguès. La seva obra va ser representada per heterònims creats en vida seva com: Alvaro de Campos, Ricardo Reis, Alberto Caeiro.